Bogor

Onze tweede reis ging naar Bogor de Nederlandse benaming Buitenzorg. Bogor is een klein oud plaatsje ten zuiden van Jakarta. Dit was vroeger een zeer belangrijke plaats tijdens de Nederlandse bezetting. Je ziet ook vele Nederlandse elementen terug onder andere de woningbouw en de infrastructuur. 

Vanuit Jakarta duurde het ongeveer 1,5 uur met de trein naar Bogor. Deze rit koste ons maar 0,40 eurocent en de vloer van de trein werd om het half uur geveegd en gedweild. Daar kan de NS nog wat van leren. 
Wij zijn er inmiddels wel aangewend dat we gevraagd worden om op de foto te gaan. Tijdens deze trein reis ging dit even wat anders. Een Indonesische studente van ongeveer onze leeftijd vond het heel normaal om uitgebreid een fotosessie van 10 min te houden met haar belachelijk grote camera. (hier heb ik zelf ook een foto van) Ons fotograferen deed ze zonder te vragen. De situatie werd gewoon een beetje ongemakkelijk en irritant. (Saved by the bell) moest ze uitstapte en waren wij van haar verlost.

Aangekomen in Bogor werden wij opgehaald door mijn Buddy Jeane. Bogor is de woonplaats van haar ouders. Jeane was toevallig dat zelfde weekend in Bogor om haar ouders te bezoeken. Gelukkig had ze ook nog tijd om ons rond te leiden en alle mooie plekjes van Bogor te laten zien. Jeane had een driver geregeld zijn naam is Wawang. Hij zou ons het hele weekend rondrijden. Enige nadeel was dat Wawang geen Engels sprak en Jeane niet de hele tijd bij ons kon zijn om alles te vertalen. 

Het hotel in Bogor was goed en we hadden een heerlijke douche met warm water. Dat was wel genieten omdat wij alleen nog maar met koud water hebben kunnen douchen. Het warme water was ook lekker want Bogor ligt in de bergen en is kouder en regenachtiger dan Jakarta. 

Voorbij Bogor in de buurt van Puncak heb je de Taman Safari hier zijn we de eerste dag naar toe gegaan. Taman Safari is een groot park dat gelegen is in de jungles. Dit park kun je alleen betreden met een auto. We hebben dus de hele rit in de auto gezeten en het was gaaf om de dieren van heel dicht bij te zien en aan te raken. Aan het einde van de rit kon je uit de auto en waren plekken in het park waar je kon lopen. Daar zijn we op de foto gegaan met een olifant en heb ik super lieve baby orang-oetan vast gehouden haar naam was Luna. Echt een drolletje wat had ik haar graag mee willen nemen naar huis. Na de Taman Safari zijn we terug gereden naar Puncak, dit is een hoog gelegen plek waar het uitzicht bijzonder mooi moest zijn. Met kilometers lange theeplantages en grote bergen tot in de verte te zien. Dit ging alleen voor onze neus voorbij. Het was regenachtig en heel mistig waardoor je niks kon zijn. Erg jammer had graag wat kiekjes willen maken. 

De tweede dag ging Jeane gezellig met ons mee. Ze had allemaal Indonesische lekkernijen meegenomen die haar moeder speciaal voor ons had gemaakt. Heel erg lief. Wij wilde graag naar de Botanische tuin in Bogor, Jeane vertelde ons dat er buiten Bogor een  Botanische tuin was met een waterval, die moest nog veel mooier zijn. Alleen het was iets verder rijden. We zijn vroeg vertrokken om deze tuin te bezoeken. De rit ging over steile wegen met flinke gaten in de weg het duurde best lang tot dat we er waren. Eindelijk waren we op de plaats van bestemming begon het keihard te regenen. Een flinke tropische bui. Mijn gele poncho (gekregen van broer-konijn aka Lex) lag achter in de auto. Dus voordat ik die aangetrokken had was ik al helemaal nat geregend. Dus we besloten de bui af te wachten en ergens wat te gaan lunchen. Ook al had ik nog geen trek van al dat lekkers wat Jeane had meegebracht. Jeane wilde graag wat eten en ze wilde zo graag dat we Indonesisch eten probeerde dat ik het niet kon afslaan. Ergens bij een restaurantje op de parkeerplaats hebben we Padang gegeten. Hier heb je verschillende Indonesische gerechten waar je wat van kunt opscheppen. Samen met Lisa heb ik een bord geprobeerd met vegetarische gerechten. Het restaurant zag er niet fris uit dus het proberen van kip en vlees sloeg ik liever over. Het eten smaakte goed wel weer koud jammer genoeg. De bui werd niet minder dus Jeane kwam met het idee om terug te rijden en naar Taman Bunga Nusantara, een bloementuin. Het was een aangelegde tuin omgebouwd tot park, mooi maar niet heel bijzonder. Gelukkig was het droog en scheen de zon. De weg terug naar Bogor duurde lang, heel veel file. Veel mensen uit Jakarta zoeken de rust op in Bogor tijdens het weekend. Waardoor het op sommige momenten van de dag flinke chaos is op de weg in Bogor. 

Die avond zijn we met z'n allen langs het huis van Jeane gegaan. Ik was zo benieuwd in welke omgeving ze leefde en hoe haar huis eruit zag. Jeane woont in groot, oud, stenen huis. Ik denk dat dit huis nog komt uit de tijd van de Nederlandse bezetting. De muren zijn erg hoog en de ramen hebben glas-in-lood. De voordeur is heel mini, ik moest bukken om binnen te komen. Eenmaal binnen wist ik echt niet wat ik zag. De ruimte had wat weg van een grot. De muren waren gemaakt van grote stenen, in het midden een grote vijver en de trap was gemaakt van massief hout.
Jeane is enig kind en woont samen met haar ouders, tante, twee ooms en een wees in één huis. We hebben kennis gemaakt met haar familie, ontzettend vriendelijke mensen. Haar moeder kwam met allemaal fruit aanzetten dat we moesten proberen. Dat was de eerste keer dat ik Ramboetan probeerde, erg lekker fruit. Ze was zelfs tijdens ons bezoek nog langs de winkel gegaan zodat we fruit en lekkers mee konden nemen naar Jakarta. De slaapkamer van Jeane was klein maar heeft denk ik alles wat ze nodig heeft. Alles is wel oud en vies maar zag er best goed uit. Ik denk dat ze het nog best goed heeft en behoort tot een van de rijkere van Indonesië. Jeane is boeddhistisch van geloof, je zag dan ook verschillende offers en een altaar in het huis. Bij het altaar gingen foto's van haar overleden opa en oma. Ik vind het persoonlijk een erg mooi geloof. Heel bijzonder om te zien hoe druk ze daar mee zijn. 

Vanaf het huis van Jeane zijn we naar het treinstation gegaan en hebben daar nog net de laatste trein naar Jakarta kunnen pakken. Met alle lekkere dingen, fruit en onze backpack gingen we weer richting Binus Square. Het was een hele gave trip! Jeane heeft ons mooie plekjes van Bogor laten zien. 

Sampai jumpa lagi & liefs 

Lisette