Maleisië

Zo deze week eventjes rust, wat een luxe probleem al dat reizen. Zondagavond terug gekomen uit Maleisië en direct maandag en dinsdag weer school. Dus vandaag tijd om alle foto's online te zetten en het reisverslag te schrijven.

Vorige week dinsdagavond ben ik samen met Anne-Fleur naar Kuala Lumpur, Maleisië gevolgen. We probeerde voor de tweede keer een nieuw Socio Cultural Visum aan te vragen dus een beetje gespannen waren we wel. Ons hotel lag ongeveer 1u rijden vanaf het vliegveld. Bij het vliegveld hebben we de bus gepakt en vervolgens de taxi. Aangekomen bij ons hotel D'Garden zijn we direct gaan slapen want de volgende ochtend ging de wekker alweer op tijd om naar de ambassade te gaan. Na een simpel ontbijtje zijn we per taxi naar de ambassade gereden oh wat waren we zenuwachtig. We stonden in de rij voor de eerste controle met al onze formulieren na de eerste controle werden we doorgestuurd naar Education-loket daar kregen we een stempel. Hier werd opnieuw alles gecontroleerd en konden we weer opnieuw terug in de rij. Eindelijk kregen we ons nummertje en mochten we naar een kantoortje op de eerst verdieping. Het was niet heel erg druk dus het wachten duurde niet heel erg lang. Anne-Fleur was als eerste aan de beurt, we waren zo benieuwd of het ons dit keer wel zou lukken. Maar toen begon het alweer. We wilde een Socio Cultural Visa voor 60 dagen. Alleen de dame achter het loket kon op een vreemde wijze ons niet laten weten of wij dit ook echt zouden krijgen. Misschien zouden we wel eentje van 30 dagen krijgen. De persoon die daar overging was er vandaag niet dus ze kon ons niet garanderen of wij het visum zouden krijgen. We moesten wel voor 60 dagen visum betalen dat was 170 ringgit (ongeveer 37 euro) maar als we het 30 dagen visum zouden krijgen, was het niet mogelijk ons geld terug te krijgen. Nou dat hadden we van te voren natuurlijk niet verwachten maar we hebben uiteindelijk toch maar besloten om het te proberen. De visum procedure gaat in Kuala Lumpur veel sneller dan in Singapore we konden ons visum de volgende dag alweer ophalen. Dat was fijn want we vlogen pas zondagavond dus we hadden nog alle tijd. We waren redelijk op tijd klaar bij de ambassade dus de rest van de dag hebben we besteedt aan Sight-seeing en shoppen. Bij ons hotel hebben we kaartjes gekocht voor de hop-on-hop-off bustour maar wat een verschrikkelijk bus was dat. We hebben meer dan een uur in de bus gezeten om van de ene naar de andere halte te komen. Het verkeer was die dag niet zo chaotisch als in Jakarta. De stad Kuala Lumpur ligt een beetje tussen Singapore en Jakarta in. De stad is oud en hier en daar aan vervanging toe maar er wordt flink gerenoveerd en gebouwd. Er wordt een metro gebouwd en ze maken nu veel gebruik van de skytrain/monorail. Hiermee kan je veel sneller van A naar B komen dan op de weg want deze kan soms best een chaos zijn. Gelukkig niet zo erg als in Jakarta. Terug naar de bustour deze hadden wij al snel gezien en zijn na de tweede stop - China Town uitgestapt en de rest van de dag de skytrain/monorail genomen. De China Town in Kuala Lumpur is nog veel groter dan die in Singapore. We hebben er een hele tijd rondgelopen en van alles gekocht. Ik had het al eerder gehoord dat je goed kunt winkelen in Kuala Lumpur maar dat is ook echt een feit. Ik heb flink ingeslagen. Kon het allemaal net mee terug krijgen in mijn backpack. Vanuit China Town zijn we naar Pasar-Seni gelopen. Dat was vroeger de centrale markt van Kuala Lumpur. Nu omgebouwd tot een nieuwe shopping-complex waar je nog meer souveniertjes en frutseltjes kunt kopen. Heel erg leuk. Maar er was ook Fish-spa te vinden. Dit zie je heel erg veel in Azië maar nog niet eerder geprobeerd. Anne-Fleur en ik vonden het wel een geinig idee dus wilde het daar weleens proberen. Voor mij was het de eerste keer, dus had geen flauw idee hoe het zou zijn. De vissen waren echt ontzettend groot in Nederland zullen ze nooit zo groot mogen zijn. Er was zelfs nog een grote bak waar ze nog in grotere maten zwommen maar dat ging mij toch echt te ver. We hebben 15min non-stop gelachen. Het was opzicht een prettig gevoel, ietwat kriebelend maar omdat ze zo groot waren voelde het soms ook als kleine knijpjes. Ik denk dat ik de volgende keer toch maar voor de nog kleinere visjes ga kiezen. Want soms moest ik toch echt even mijn voeten uit het water halen omdat het echt te hard ging. Wel leuk om een keer gedaan te hebben. Het was al wat later dus we hebben de skytrian gepakt naar Little India. Ook deze was groter dan die in Singapore. Hele leuke kleurrijke winkeltjes met op de achtergrond Bollywood muziek. Net alsof je echt India liep. Ook hier hadden wij weer een impulsief momentje om onze hele arm te laten bekladderen met henna. Nee geintje het resultaat was heel erg mooi. Was er wel even blij mee en de henna zou ongeveer 2 weken blijven zitten. Alleen het begon daarna te regenen dus het heeft niet voldoende kunnen intrekken. Gevolg dat ik nu met een vieze bruine vinger rond loop en de rest van mijn arm is de henna niet meer te zien. Heel erg leuk. Krijg dan ook steeds de reactie waar heb jij met je vinger gezeten haha. In de avond hebben we heerlijk Indiaas gegeten bij een van de restaurantjes daar. Oh wat vind ik dat eten toch lekker. Jammer dat je dat niet in Jakarta kunt krijgen. Of ik moet echt beter zoeken. De rest van de avond heeft het heel hard geregend dus zijn we terug gegaan naar het hotel. 

Op donderdagochtend zouden de andere twee meiden Laura en Lisa ook naar Kuala Lumpur komen. Zij hadden op woensdag nog les en hoefde geen visum aan te vragen dus hadden een andere vlucht geboekt. Op de planning stond om die dag naar Melakka te gaan. Oud historisch plaatjes in Maleisië maar het duurde erg lang voordat ze bij het hotel waren gearriveerd en de bus van 1u hebben we daardoor net gemist de volgende zou pas rond 3u rijden waardoor het zonde was om die dag nog te gaan. We hebben toen de planning van donderdag met vrijdag te wisselen. En zijn toen naar het butterfly park gegaan. Dit is de grootste vlindertuin ter wereld. Het was even zoeken en stukje lopen om er te komen met onderweg enkele wilde apen die best wel eng waren. Ook regende het nog eens dit betekende dat er weinig vlinders zouden zijn dus we besloten om de bui af te wachten en rond te neuzen in het winkeltje. Daar hingen muren vol met kleine kastjes van opgezette kevers, spinnen, vlinders en andere insecten. De kastje met vlinders waren zo mooi dat ik mijzelf er eentje heb gekocht. Uiteindelijk hield de regen op dus konden we de vlindertuin in. Nou het leek wel een slagveld. Er lagen allemaal hele mooie grote vlinders door of verlamd op de grond, in de bomen en bosjes. Heel erg sneu om te zien. Door de regendruppels raken ze verlamd of gaan zelfs dood. Maar er fladderde genoeg vlinders rond om daar foto's van te maken. Ik vond de tuin niet heel groot maar was wel ontzettend mooi. Wist niet dat er zulke grote en mooie vlinders bestonden. Verder was er nog een binnenruimte waar allemaal vlinders en andere vreemde insecten waren opgezet. En waar je kevers, schorpioenen en rare slakjes achter glas kon bekijken. Dit was niet echt mijn favoriet. Vanuit de vlindertuin zijn we met de taxi naar de Batu Gaves gegaan. Dit is een ontzettend grote Hindoestaanse tempel in de grote. Om er te komen moet je eerst 272 treden beklimmen. En de wilde aapjes zien te ontwijken. Vooral de trap af vond ik dat wel erg lastig. Ze pakken zo je tas uit je handen en echt rennen op de trappen kan je ook niet. De tempel binnenin was niet heel bijzonder de grot en het beeld zelf zijn super groot de tempel in de grot is erg klein. Bij de tempel mochten wij meedoen aan een soort ritueel waarbij we de gods zegen kregen (geen idee hoe je dat in het hindoestaans noemt) met daarbij een rode stip en witte veeg op je voorhoofd. Waarom ziet dat er altijd super gaaf uit bij Indiaase mensen en bij mij als Hollandse meid heel erg belachelijk. haha dus toen uit de tempel waren gauw mijn voorhoofd schoongemaakt. Het zat zelfs in mijn haar geen idee hoe ik dat heb gedaan. Anne-Fleur en ik wilde daarna graag naar de Arabische wijk, aangekomen bleek dit alleen een straat met restaurantjes te zijn. Dus we hebben even winkeltjes gekeken en zijn toen naar de andere gegaan. We hadden afgesproken in Little India de andere waren hier nog niet geweest en wilde dit nog graag zien. Dus opnieuw daar rondgekeken en gegeten. Dit keer een ander restaurantje iets goedkoper maar nog veel lekkerde. Wij waren de enige blanke daar en was heel normaal om van een bananen blad je rijst met handen te eten. Gelukkig kregen wij wel gewoon een bord met mes en vork want anders ging het helemaal mis bij mij met al die curry's. We hadden ons buikje goed rond gegeten zijn we terug gegaan naar het hotel. 

Op vrijdagochtend konden Anne-Fleur en ik ons paspoort ophalen. We zouden gebeld worden als er meer informatie was over welk visum we zouden krijgen maar we waren nog steeds niet gebeld dus we ging er maar naar toe in de hoop we het 60 dagen visum zouden krijgen. Zenuwachtig liepen we naar het kantoortje, de vrouw achter de balie zei dat we eerst een nummertje moesten pakken anders zouden we ons paspoort niet krijgen. Maar we konden niet langer wachten dus we vroegen of het was gelukt. En ze vertelde ons dat we het 60 dagen visum hadden gekregen. Oh wat waren we blij. We vonden het helemaal niet meer erg om opnieuw in de rij te staan en te wachten op ons paspoort. Het was ons eindelijk gelukt!! Lisa en Laura waren op dat moment nog langs China Town gegaan en we hadden om 11.30 afgesproken op het station om de buskaartjes voor Melakka te kopen. Opnieuw duurde het allemaal wat langer dus we moesten ons flink haasten om op tijd bij de bus te zijn. Gelukkig ging de bus niet om 12u maar 12.15 dus we hadden nog ietwat speling. De busreis duurde ongeveer 2u. Melakka. Melakka heeft de titel UNESCO world Herritage city. En heeft een lange geschiedenis. Zo wist ik niet dat het heel vroeger in bezit was van de Nederlanders deze hebben Maleisië later omgeruild voor Indonesië met de Engelse. En dat Maleisië pas na de tweede wereldoorlog onafhankelijk is geworden. De stad zelf is niet zo heel groot en prima te doen in een dag. Zo zag je heel veel historical monumenten maar ook Nederlandse bouwstijl zoals een molentje. We zijn bij de St Franchis Xavier Church geweest daar zag je nog een oude Nederlandse begraafplaats. Daarnaast vindt je de ruïne Porta de Santiaco met oude kanonnen er naast. Vanaf daar zijn we naar de Cheng hoon teng tempel gereden met een Trishaw. Dit is een overwelvende, felgekleurde, kitscherige fietstaxi met luide muziek. Het ding zag er niet uit, de meeste zijn in de kleur roze met hello kitty knuffels en bloemen. In de nacht zijn ze verlicht met felle lichtjes. De Trishaw heeft ons later bij de St. Paul's Church gebracht. De chauffeur wilde ons ook nog graag Jonkerstreet laten zien maar daar waren we in de middag al geweest. Dit is een hele leuke straat in China Town met allemaal winkeltjes. Daar heb ik weer van alles gekocht (oeps). Dus hij zette ons af bij de busstop want daar namen we de bus terug naar de busstation. De bus was op tijd alleen hij reed een hele andere route dan we hadden gedacht dus de kaartjes van 8u voor de bus naar Kuala Lumpur konden in de prullenbak. We waren veel te laat. De volgende bus reed pas om 10u in de avond. Het werd dus een latertje voor ons. De nacht zou ook kort zijn want de volgende ochtend wilde we naar een van de eilanden. 

Om bij Pankor eiland te komen moesten we eerst de bus nemen vanaf Kuala Lumpur naar Lumut. Deze busreis zou ongeveer 4 tot 5 uur duren. Dan zouden we rond 2 uur aankomen bij de boot. Alleen onze bus deed er meer dan 6u over. We stopte overal en we moesten zelfs nog overstappen naar een andere bus. Heel vaag allemaal. Daardoor arriveerde we pas rond 4u op het eiland. We hebben onze spullen gedropt en zijn gauw naar een van de stranden gereden. Het was die dag niet zo zonnig dat was wel jammer. Eerst hebben we wat gegeten bij Daddy's café toen we zagen dat er ook een waterval op het eiland moest zijn. Na wat mensen om de richting hebben gevraagd zijn we richting de waterval gelopen. Onderweg een lieve hond ontmoet die de hele weg mee heeft gelopen en telkens heeft gewacht op ons. Echt een lieve schat. Deze hond is een boshond, deze hebben geen baasje maar wonen in de bossen maar zijn niet heel wild. Juist heel lief en vinden het leuk om aandacht van mensen te krijgen. Ze zag er ook heel goed uit. Kon het dus niet laten om even met de hond te knuffelen. Ja de kans op Rabius is er nog steeds. Maar het moest. We konden de waterval nog niet vinden dus we vroegen bij een huisje de weg. Een jongeman vertelde ons dat het gesloten was, wij nieuwsgierig vragen waarom? vertelde hij dat je na 7u in de avond het bos niet mag betreden want dit zou behekst zijn. Mensen die dit wel doen komen niet meer terug en moeten gered worden deze vinden ze pas na twee dagen meer terug. Ik vind het nog steeds een bullshit verhaal maar een paar in de groep voelde zich er toch niet prettig bij dus we besloten om terug te gaan. De lieve hond zat nog steeds op ons te wachten en heeft het eindje terug gezellig meegelopen. We zijn terug naar het strand gegaan waar de zon onder ging. Daar nog even gezwommen maar het begon een beetje te regen dus we hebben de avond afgesloten met eten bij een van de strandtentjes. De dag op het eiland was jammer genoeg heel erg kort. Eigenlijk stond op de planning om er vrijdag aan einde van de middag al naar toe te gaan. Des ondanks hebben we er een gezellig dag van gemaakt. De volgende dag was het een dag van veel reizen. Eerst met de boot terug naar Lumut, daar de bus gepakt (dit keer minder dan 4u) in Kuala Lumpur geluncht aan de Bintang walk. De skytrain gepakt naar het fasttrain station. Daar gaan snelle treinen naar de luchthaven. Daar afscheid genomen van Laura en Lisa, die hadden een andere vlucht via een andere terminal. Het was ongeveer 2u vliegen van Kuala Lumpur naar Jakarta. Dit keer weinig zorgen door de douane, ik was alleen bang dat ze wat over mijn vlinders zouden zeggen. Maar ze zeiden niks (douane daar stelt volgens mij ook niks voor). Anne-Fleur en ik hebben de taxi naar Binus Square gepakt. En we stonden meteen weer in de file. Welcome back in Jakarta. Pffff …. dat ben ik wel beetje zat. Er staat nog geen volgende reis op de planning. Misschien eind van deze maand naar Lombok en Gili eilanden. Tickets worden alleen maar duurder en duurder vanwege het hoogseizoen. Heel jammer! 

Zo dit is wel een knetter lang verhaal geworden!! 

Heel veel liefs, 

Lisette