Lombok & Gili Trawangan

3 juni 2014 - Lombok, Indonesië

Zooo eindelijk weer weg van Jakarta. Pff een stad waar je niet te lang wilt blijven. Alweer mijn 9e trip ging naar Lombok. Marlotte en ik zijn via Jakarta airport naar Lombok gevlogen ongeveer kleine 2 uurtjes vliegen. Op het vliegveld stond Annelies ons op te wachten want zij vloog vanuit Bali waar ze een weekje met haar familie had doorgebracht. Ik ben nu al enkele keren met Lion air gevlogen tot nu prima luchtvaartmaatschappij. Enige nadeel is dat je vaak vertraging hebt. Eigenlijk ook heel  normaal voor Indonesische begrippen. Dus ook zo onze vlucht, we zouden rond 15.15 vertrekken alleen op de borden stond opeens 14.30 vertrekken maar eigenlijk hadden we 3 kwartier vertraging. Heel irritant. Maar goed we zijn veilig aangekomen en hebben de taxi gepakt naar ons hotel in Sengiggi. Het was al donker dus kon niet veel van het landschap zijn ik merkte wel dat de wegen hier stukken beter waren dan op Java. Aangekomen bij een goed uitziend hotel op de berg. We moesten dus flink wat trappen op voordat we ons huisje hadden bereikt. Gelukkig werd onze bagage gedragen door de hotelmedewerkers. Het huisje was schattig in typische Indonesische stijl ingericht. Houten versiering en meubels met twee grote bedden. Alles afgewerkt met rood en goudachtige kleur verf. De badkamer was open naar buiten maar goed, ietwat verouderd maar het was erg schoon. We hebben wel eens slechter meegemaakt. Eigenlijk ook best lekker om buiten te douchen door dat warme weer wordt het dan al gauw benauwd. We hadden nog geen avondeten gehad dus we zijn de straat afgelopen opzoek naar een restaurantje. Het was rustig, niet veel te doen en dat was het centrum van Sengiggi. Uiteindelijk vlak bij ons hotel een restaurantje gevonden waar we heerlijk hebben gegeten. Daar hadden ze wijn en rosé en ook nog eens betaalbaar. Genieten. Als toetje zelfs nog een apfelstrüdel gehad. Lekker!! Met een veel te volle buik zijn we terug gegaan naar het hotel. Het was al laat en we waren moe van al dat reizen. 

De volgende ochtend waren we verbaasd van het uitzicht, doordat ons huisje wat hoger in de bergen lag hadden we een prachtig uitzicht op de zee. Heel gaaf om daarmee in de ochtend wakker te worden. We hebben ons klaargemaakt en de bikini's aangetrokken want de zon zag er veel belovend uit. We moesten eerst weer alle trappen af naar beneden en kwamen uit bij het grote zwembad met daarnaast het restaurant. We hadden de keuze uit Indonesische ontbijt, (wat wij na bijna vijf maanden nog steeds liever afslaan) maar ook vers fruit, toast en pannenkoekjes. Natuurlijk kozen we voor het laatste. Met goed gevulde maag zijn we richting het strand gelopen. Bij het strand aangekomen was er helemaal geen plek om lekker te zonnen. Er lagen verschillende gekleurde, traditionele, vissersboten in de zee en op de strand. Daarbij liepen genoeg locals rond die je niet met rust laten. Dus we besloten om verder te lopen waar aan het einde een hotel zat waar we bedjes konden huren. Was weer een heel gedoe want de bedjes zouden met handdoeken gereserveerd moeten worden. Dan moesten we per persoon 100.000 rp betalen dat is ongeveer 6 euro. Natuurlijk helemaal geen geld maar we spraken met de jongeman af om 50.000 rp te betalen want we hadden onze eigen handdoek mee. De jongeman ging hier mee akkoord en wij konden ons gereed maken op de bedjes en van de zon genieten. Alleen de jongeman + bewaker wilde het toch allemaal beetje voor ons verpesten en ons vertellen dat wij hier niet mochten liggen omdat we geen handdoek hadden gereserveerd. Maar meneer we hadden toch net een deal gemaakt? Dus na een korte discussie waar meerdere mensen zich mee gingen bemoeien hebben we de handdoeken maar betaald zodat we gewoon konden blijven liggen. Jammer genoeg werd het al gewoon de hele dag beetje bewolkt. De zon kwam af en toe om de hoek kijken. Dus na het strand weer terug naar het hotel. Onderweg naar het hotel even een boot gereserveerd om de volgende ochtend mee naar de Gili's te varen. We vroegen ons af of om het traditionele boot ging of een kleine speetboot, want dan verschilt het natuurlijk wel in prijs. Dus hij wees ons even aan om welke boot het ging. Er lagen natuurlijk verschillende boten in de zee en ik ging er echt vanuit dat hij naar speedboot wees. Dus we gingen akkoord met de prijs en spraken een tijd af voor de volgende dag. Dus op naar het zwembad waar we nog even een duik hebben genomen. Om daarna ons klaar te maken om uiteten te gaan. Verderop aan straat zat er een restaurantje waar het gezellig druk was. Het menu was simpel maar smaakte goed. Als afsluiter van de avond besloten we om nog eventjes een cocktail te drinken bij een van de restaurantjes aan het strand. Annelies voelde zich niet goed dus ging wat eerder naar het hotel. Marlot en ik hadden een gezellig avond met wat lekkere cocktails maar jammer genoeg ging de zaak rond half 12 alweer dicht. Er werd ons vriendelijk verzocht om de rekening te betalen maar we hoefden ons niet te haasten om het op te drinken, we konden nog blijven zitten want de bewaker zal er wel zijn. Ok heel vreemd. Zal wel heel normaal zijn in Indonesië. We hebben dus gauw ons drankje op gedronken en zijn toen ook maar terug gegaan naar het hotel. 

De volgende dag was het alweer de laatste dag in Sengiggi. Eigenlijk veel te weinig van Lombok te zien. Te weinig tijd gehad. Na ontbijt checkte we ons uit maar verbleven nog eventjes bij het zwembad voordat we met de speedpoot naar Gili Trawangan zouden varen. Om 1u hadden we met de meneer van de boot afgesproken. Aangekomen moesten we even wachten want de boot werd opgehaald. Natuurlijk waren wij weer heel interessant dat zelfs de politieagenten met ons op de foto's wouden. Ze vroegen het niet eens. Dus poseerde naast ons terwijl wij met onze rug naar de camera gericht stonden. Ja het kan niet gekker worden. Eindelijk kwam daar de boot en ja je zult het al verwachten het was geen speedboot maar gewoon een vissersbootje. Dat was even shit. Maar goed we hadden al betaald en de boot zou ons naar Gili's brengen. Het was even klimmen om er op te komen. De rit duurde iets langer dan een uurtje, vond het wel erg leuk. Eindelijk kwamen we aan op Gili Trawangan. Dit is het grootste eiland je hebt ook nog Gili Meno en Gili Air daar zijn we  niet naar toe geweest. Het is echt een piepklein eiland waar je helemaal geen verkeer zit. Wat een verademing vergelijken met Jakarta. De wegen zijn meestal gewoon zand en er rijden alleen paard en wagen en fietsen. Het centrum is een lange straat op het eiland waar allemaal hotels, hostels, barretjes en restaurants aan zitten. We wisten niet precies waar het hotel zat. Dus op het kleine eiland was het alsnog mogelijk om te verdwalen. Door al het zand waren onze voeten helemaal smerig. Dit keer had ik ook een koffertje ipv mijn backpack meegenomen dus die moest ik echt meeslepen. Gelukkig werden we gered door een leuk paardje en zijn baas. Dus voor de laatste paar meters heeft hij ons naar het juiste adres gestuurd. Het was een hobbelige en niet comfortabele rit. Je vloog echt alle kanten op. Bij ons zelf hadden we het niet kunnen vinden. Het hotel was klein en alle kamers waren kleine huisjes om het zwembad. Ook de badkamer was weer open dus het was weer lekker buiten douchen. Omdat we zolang hadden gedaan om bij het hotel te komen was het al wat later en we hadden geen lunch gehad. Dus die avond gingen we al vroeg richting het strand om daar bij een van de restaurantjes te eten. Het was heerlijk om aan het strand te eten. Elk restaurantje zag er zo gezellig uit met allemaal leuke lichtjes, kaarsjes. Het eten was ook nog eens goedkoop maar ook de cocktails. Daar hebben we die dagen dus goed gebruik van gemaakt. Na het eten hebben we verder nog wat winkeltjes bekeken en zijn toen op tijd ons bed ingedoken. 

Ook bij dit hotel hadden we een goed ontbijt. Het was een heerlijke zonnige dag dus we hebben de hele dag aan het strand gelegen. Het water is daar zo ontzettend blauw. Zo blauw had ik het nog nooit gezien. Diezelfde dag hadden we bij het hotel ook nog fietsen gehuurd. Dus we hebben het eiland verkend op de fietsen. Dat was echt fijn om je zo te kunnen vervoeren. Niet gedacht dat ik het zo zou missen. Eigenlijk waren alle dagen het zelfde. Het was alleen maar genieten van de zon het lekkere eten en de cocktails. Gili's is sinds een paar jaar opkomende toeristen trek. Er zijn veel toeristen uit Australisch. Ongeveer 4 uurtjes vliegen. Dus prima vakantietrek. Op de tweede dag hebben we opnieuw fietsen gehuurd en dit keer ook snorkels. In de ochtend gesnorkeld aan de kant waar het water nog blauwer was jammer genoeg was hier allemaal zeewier te zien. Niet bijzonder dus. We hebben de rest van de dag op een van de strandbedden gelegen van een restaurant. En besloten aan het einde van de dag weer een poging te wagen om te snorkelen. Dit keer was het geslaagd. We hebben zulke bijzondere vissen gezien. Ik denk wel heel het aquarium van Finding Nemo. Zoveel Dora's had ik nog nooit gezien. En heel gek want ze zwommen allemaal zo dicht bij de kust. De eerste dagen daar gezwommen toen had ik echt geen idee wat er allemaal langs me heen zwom. Er zwommen dus allerlei vissen in de meeste aparte, kleuren, maten en vormen. Zo ook een soort slangachtige. Deze zwom op de bodem van de zee en was wit van kleur met zwarte strepen. Nou als je mij kent weet je dat ik niet zo heel blij wordt van slangen en alles wat daar op lijkt. Dus ik ben gauw het water uit gegaan. Eigenlijk wel grappig als ik er aan terug denk. Maar het is echt een aanrader om een keer te doen. In de avond moesten we weer een boot regelen terug naar Lombok voor de volgende dag. Dit keer maar 75.000 rp betaald voor een speedboot die ons binnen 10 min naar de overkant bracht. De boot ging al wel om 14.30 terwijl wij pas rond 20.30 in de avond vlogen. Aangekomen bij de haven in Lombok werden we overspoeld door mannen die ons naar het vliegveld wilden rijden. Ze kwamen met de meest belachelijke bedragen aanzetten. Uiteindellijk voor 300.00 rp akkoord gegaan. Was blij dat ik daar weg kon. Wat een verschrikkelijke plek met die opdringerige mannen. We wilde nog even wat drinken halen de auto zou klaar staan. Maar er was nog steeds geen auto te bekennen. Ons geduld raakte opgegeven moment wel op maar toen hadden ze opeens een auto. Maar dit was niet zomaar een auto maar een taxi. Deze taxichauffeur bracht zijn klanten van het vliegveld naar de haven voor maar 220.000 rp. Dus wij zouden veel te veel betalen. We waren het niet mee eens en wilde gewoon eerlijk de meter betalen als we met de taxi zouden rijden. Dit werd dus niet met dank afgenomen en opnieuw kregen we een discussie met die heren. Het was niet anders, we moesten wel met deze auto anders zouden we geen vervoer meer hebben. Dus besloten 300.000 rp te betalen. De taxichauffeur kreeg voor deze rit maar 125.000 rp terwijl de mannen bij de haven de rest kregen. En helemaal geen fluit uitvoeren. Heel oneerlijk. De taxichauffeur was een hele lieve man en vertelde onze in zijn beste engels dat we het niet nog een keer zo moesten doen. Dat ze slecht waren, echt een maffiabende. Maar goed dat konden wij dus niet van te voren weten. We hebben er van geleerd. Vanaf de haven was het ongeveer 2 uur rijden naar het vliegveld. Het uitzicht was erg mooi, we reden door de bergen waar allemaal wilde aapjes langs de kant van de weg zaten en soms heel dom de weg over staken. Bij het vliegveld wilde we de aardige chauffeur toch nog even wat extra geld geven. Daar was deze man heel erg blij mee. Toch nog wat goeds gedaan afgelopen dagen :). We moesten ons nog voor 4 uur vermaken bij het vliegveld. Gelukkig liep alles nog volgens planning en waren we zelfs eerder in Jakarta dan verwacht. We hadden blijkbaar de wind mee. Maar daar begon alle drukte weer, bij de taxi-standplaats belachelijk lang moeten wachten. Dus we lagen pas laat in ons bedje in Binus Square. Het waren echt heerlijke dagen vooral op de Gili's. Een waar paradijsje. Met Pascal kom ik er nog terug voor paar dagen. Kijk er nu al naar uit!!

De volgende trip staat nog niet gepland. Ik denk dat deze maand rustig aan wordt doen. Nu het einde inzicht is. School wordt ook drukker nu de finalterms gaan beginnen. 

 

Laat snel weer van mijn horen & de foto's zal ik vandaag of morgen online zetten!! 

Liefs Lisette xxxxxx 

4 Reacties

  1. Milan:
    3 juni 2014
    9e trip!!!
  2. Lisette Vaassen:
    3 juni 2014
    Dat heb je helemaal goed miel!!
  3. Karin Vaassen:
    3 juni 2014
    Leuk verhaal weer Lisette!
  4. Carla Nijhof:
    9 juli 2014
    Heel leuk verhaalkrijg haast zelf zin om te gaan maar helaas gaat hem niet worden